Όπως μπορεί κανείς να διαβάσει σε ένα πρόσφατο ενημερωτικό δελτίο του ΟΗΕ, οι σχέσεις μεταξύ των γενεών έχουν συνήθως επικεντρωθεί στην ανταλλαγή γνώσεων, πολιτιστικών κανόνων, παραδόσεων, αμοιβαίας φροντίδας, υποστήριξης και ανταλλαγής πόρων.
Οι αριθμοί λένε: Μέχρι το 2050, ο αριθμός των ατόμων άνω των 60 ετών αναμένεται να αυξηθεί κατά 50% στις ανεπτυγμένες χώρες και να τριπλασιαστεί στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ το παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής θα αυξηθεί στα 75 έτη. Αυτό σημαίνει ό,τι ο κόσμος γερνάει με ταχείς ρυθμούς, καθώς η μακροζωία αυξάνεται και η γονιμότητα μειώνεται, ιδίως στις δυτικές χώρες.
Ενώ οι ηλικιωμένοι μπορεί να έχουν περισσότερες ευκαιρίες να μοιραστούν γνώσεις και πόρους με τις νεότερες γενιές, είναι επίσης πιο πιθανό να εξαρτώνται από την υποστήριξη των νεότερων γενεών για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα.
Οι οικογένειες πολλαπλών γενεών με στήριξη και εξάρτηση μεταξύ των γενεών μειώνονται ραγδαία, ιδίως στις ευρωπαϊκές χώρες, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές. Οι νέες συνήθειες και ο τρόπος ζωής των νέων έχουν δημογραφικό αντίκτυπο, καθώς επιλέγουν να απέχουν από την αναπαραγωγή.
Επομένως, η απομόνωση και οι λίγες δυνατότητες αλληλεπίδρασης με τους νεότερους αποτελούν χαρακτηριστικά της νέας πραγματικότητας για τους ηλικιωμένους. Η τεχνολογική ανεπάρκεια υποβαθμίζει τις διαδικτυακές προσπάθειες δικτύωσης και σύνδεσης.
Με βάση αυτή την κατάσταση, αναφέρθηκε η ιδέα της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών, προκειμένου να εξαλειφθούν τα στερεότυπα διακρίσεων τόσο για τους ηλικιωμένους όσο και για τους νεότερους.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέβαλε προσπάθειες για τη διάδοση της ιδέας της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φόρουμ, όπως το AGE – Platform Europe, ένα ευρωπαϊκό δίκτυο μη κερδοσκοπικών οργανώσεων από και για άτομα ηλικίας 50+, το οποίο έχει ως στόχο να δώσει φωνή και ευκαιρίες σε 200 εκατομμύρια πολίτες ηλικίας 50+ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι διαγενεακές πρακτικές, όπως αυτές που προωθεί το AGE, υπόσχονται ό,τι οι τακτικές ευκαιρίες για διαγενεακές συναντήσεις μπορούν να μειώσουν τα στερεότυπα και να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση για την ποικιλομορφία των καταστάσεων εντός μίας ηλικιακής ομάδας και τις κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι διάφορες γενιές.
Η δύναμη της αφήγησης ιστοριών, όπως εξηγήθηκε νωρίτερα στην ενότητα, διασφαλίζει ό,τι θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο για τον σκοπό της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών.