Θέμα 1: Τι είναι η Διαγενεακή Μάθηση
Η Διαγενεακή Μάθηση επιτρέπει τη μάθηση να πραγματοποιείται όταν συναντώνται άτομα από διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Όταν οι μεγαλύτερες και οι νεότερες γενιές είναι παρούσες μαζί, αποκτούν δεξιότητες, αξίες, γνώσεις και κυρίως εμπειρία. Αυτή η μάθηση συμβαίνει κυρίως ασυνείδητα μέσω της παρατήρησης, της επικοινωνίας και μέσω της αλληλεπίδρασης. Πραγματοποιείται μέσω της αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο ή περισσότερων γενεών.
Η μεγαλύτερη κινητικότητα (Όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση μεταξύ των διαφορετικών γενεών) μέσα στις οικογένειες οδηγεί σε μεγαλύτερη απομόνωση μεταξύ των νεότερων και των μεγαλύτερων μελών της οικογένειας. Οι νεότεροι ενήλικες στερούνται την απαραίτητη υποστήριξη από τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας στη λήψη αποφάσεων, ενώ τα μεγαλύτερα μέλη στερούνται την υποστήριξη που απαιτείται για τη διαδικασία γήρανσης. Επιπλέον, η διαγενεακή μάθηση γίνεται πιο σημαντική για τις παλαιότερες γενιές λόγω της αυξημένης χρήσης της σύγχρονης τεχνολογίας στον σημερινό κόσμο και της παρατεταμένης διάρκειας ζωής των ανθρώπων.
Πώς συμβαίνει η διαγενεακή μάθηση
Υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους μπορεί να συμβεί η IGL: i) είτε δύο ή περισσότερες γενιές που μαθαίνουν η μία από την άλλη, ή ii) και οι δύο γενιές μαθαίνουν μαζί από έναν δάσκαλο ή συντονιστή. Η μάθηση μεταξύ τους είναι συχνά πιο δύσκολη, επειδή και τα δύο μέρη πρέπει να ξεπεράσουν τα στερεότυπα, που σχετίζονται με την ηλικία και τις προκατειλημμένες υποθέσεις σχετικά με το επίπεδο γνώσης ή τις γνωστικές ικανότητες του άλλου. Όταν πρόκειται να μάθουν μαζί από έναν δάσκαλο, ο δάσκαλος αντιμετωπίζει την πρόκληση να έχει περισσότερες από μία προσεγγίσεις, καθώς η μεγαλύτερη γενιά μπορεί να είναι πιο παθητικοί μαθητές, ενώ η νεότερη γενιά τείνει να είναι πιο ανεξάρτητη και πιο ενεργή. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό για τον δάσκαλο ή τον συντονιστή να βρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ των προσεγγίσεων που υιοθετούνται για τη διευκόλυνση της μάθησης μεταξύ των γενεών.
Η μάθηση μεταξύ των γενεών προάγει τις κοινωνικές δεξιότητες
Η μάθηση μεταξύ των γενεών βοηθά στην ανάπτυξη καλύτερης κατανόησης μεταξύ των γενεών και στην εκτίμηση των δυνατών σημείων του άλλου, καθώς και στην αναγνώριση των αδυναμιών. Ωστόσο, ταυτόχρονα και οι δύο γενιές έχουν πόρους που είναι πολύτιμοι η μία για την άλλη, που μπορούν να συμβάλουν στην ενδυνάμωση κάθε γενιάς. Η IGL είναι μια διαδικασία δια βίου μάθησης. Αυτή η μάθηση στοχεύει να φέρει σε επαφή διαφορετικές γενιές με δραστηριότητες που είναι αμοιβαία επωφελείς προκειμένου να προωθηθεί ο σεβασμός, η βαθύτερη κατανόηση και να μοιραστούν εμπειρίες μεταξύ των γενεών. Η διαγενεακή μάθηση βοηθά στην οικοδόμηση μιας πιο συνεκτικής, περιεκτικής και θετικής κοινότητας και σχέσης μεταξύ της νεότερης και της παλαιότερης γενιάς καθώς και των γύρω τους. Η μάθηση μεταξύ των γενεών είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος για να συνεχιστεί και να διατηρηθεί ο πολιτισμός, οι παραδόσεις, η ιστορία και οι δεξιότητες. Αυτή η μάθηση βοηθά επίσης στη μείωση των προκαταλήψεων, όπως η ηλικία και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Επομένως, η διαγενεακή μάθηση προάγει τις κοινωνικές δεξιότητες και των δύο γενεών.
Θεωρίες που σχετίζονται με την IGL
Οι θεωρίες που σχετίζονται με την IGL φαίνεται να λείπουν στη βιβλιογραφία. Ωστόσο, οι συζητήσεις για την IGL βασίζονται συχνά σε δύο θεωρητικές προοπτικές: i) Θεωρία των ρεαλιστικών συγκρούσεων και ii) Θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας. Η Θεωρία των ρεαλιστικών συγκρούσεων δείχνει ότι οι συγκρούσεις μεταξύ ομάδων προκύπτουν λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των ομάδων. Η Θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας υποθέτει ότι οι άνθρωποι κατηγοριοποιούν τους άλλους σε ομάδες προκειμένου να απλοποιήσουν τις σύνθετες πληροφορίες και το κοινωνικό περιβάλλον που τους περιβάλλει (Kump and krašovec, 2014).
Σε αυτό το πλαίσιο, οι ερευνητές έχουν τονίσει ότι, μια διαγενεακή θεωρία θα πρέπει να δίνει την ίδια προσοχή στην πιθανή ανάπτυξη και των δύο μελών της διαγενεακής δυάδας για μάθηση ως συνάρτηση της κοινωνικής αλληλεπίδρασης (Vanderven, 2008).