Θέμα 1: Ψηφιακές προσαρμογές μεθοδολογιών διαγενεακής αφήγησης

  • Η ψηφιακή αφήγηση είναι μία σύντομη μορφή παραγωγής ψηφιακών μέσων, την οποία ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει για να μοιραστεί εμπειρίες και ιστορίες, με τρόπο που να διαμορφώνει νόημα.
  • Επιπλέον, η ψηφιακή αφήγηση μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας και μέσων ενημέρωσης, μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνδεθούν με τα βαθιά νοήματα και τους πολιτισμούς τους, και μπορεί να είναι πολύ διασκεδαστική (Botturi και λοιποί, 2014). Η ψηφιακή αφήγηση έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για λόγους που σχετίζονται με την υγεία και τα θετικά αποτελέσματά της έχουν αναφερθεί διεξοδικά (Stargatt, 2022).
  • Συγκεκριμένα, μία μελέτη από την Ελλάδα προτείνει τα πλούσια συναισθηματικά, γνωστικά και κοινωνικά οφέλη τόσο για τους νέους όσο και για τους ηλικιωμένους από τη χρήση ενός νέου εργαλείου μέσων, του Milia, το οποίο υποστηρίζει τη διαδικτυακή κοινότητα σε δημιουργικές αφηγήσεις σχετικά με τις δουλειές του παρελθόντος (Meimaris, 2017).
  • Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι δεν έχουν την αυτοπεποίθηση και τις ικανότητες να χρησιμοποιούν την τεχνολογία. Ορισμένοι από αυτούς δεν έχουν καν το ενδιαφέρον να ασχοληθούν με την τεχνολογία.
  • Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τους ηλικιωμένους να εξερευνήσουν τα διάφορα ψηφιακά προγράμματα και προϊόντα που είναι διαθέσιμα, καθώς για πολλές υπηρεσίες δεν υπάρχει άλλη επιλογή παρά μόνο η ηλεκτρονική πρόσβαση. Μέσω αυτών των εφαρμογών, οι ηλικιωμένοι θα έχουν την ευκαιρία να αποκομίσουν πολλά κοινωνικά οφέλη, όπως η τακτική επαφή με την οικογένεια και τους φίλους τους, όπου κι αν βρίσκονται.
  • Επιπλέον, οι τεχνολογίες αυτές θα μπορούσαν να προσφέρουν ένα νέο μέσο από το οποίο θα μπορούσε να ξετυλιχτεί η αφήγηση ιστοριών. Η ανάπτυξη μίας δημιουργίας ψηφιακής αφήγησης θα μπορούσε να προσφέρει ένα περιβάλλον στο οποίο οι ψηφιακές ικανότητες των ηλικιωμένων θα διεγείρονται με παιγνιώδη τρόπο και, μέσω του ενθουσιασμού για παραγωγή με ψηφιακά μέσα, θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μία ουσιαστική εμπειρία οικογενειακής σύνδεσης (Botturi και λοιποί, 2014).

Αυτό το βίντεο αποτυπώνει τη συζήτηση μεταξύ δύο ανθρώπων με διαφορά 57 ετών, οι οποίοι προβληματίζονται για τη ζωή και την ενηλικίωση. Στόχος ήταν να δούμε εάν άνθρωποι από αντίθετα στάδια της ζωής τους θα μπορούσαν να μάθουν ο ένας από τον άλλον.

Στιγμιότυπα από μία δραστηριότητα που φιλοξενήθηκε από την ΜΚΟ ΙΑΣΙΣ του έργου Vasie Erasmus+, από το 2015 έως το 2017, η οποία προώθησε την αλληλέγγυα γήρανση, καλλιεργώντας ψηφιακές δεξιότητες.