Η αξιολόγηση και η τεκμηρίωση είναι οι σημαντικότερες πτυχές στο σχεδιασμό του προγράμματος. Θα σας δώσουν μια συγκεκριμένη ανάλυση του κατά πόσον οι στόχοι του προγράμματος επιτεύχθηκαν (και επομένως θα καθορίσουν εάν το πρόγραμμα ήταν επιτυχές), ποιος ήταν ο αντίκτυπός του στους συμμετέχοντες και κατά πόσον θα μπορούσε να βελτιωθεί και με ποιους τρόπους.
Είναι επίσης σημαντικό να διακρίνετε και να αξιολογείτε τις διαφορές μεταξύ των διαγενεακών προγραμμάτων και άλλων κοινωνικών προγραμμάτων. Η διαφορά – σε κάποιο βαθμό – έγκειται στο γεγονός ότι τα διαγενεακά προγράμματα φέρνουν κοντά διαφορετικές γενιές, προωθούν την αμοιβαία ανταλλαγή μεταξύ τους και ότι όλες επωφελούνται από την ανταλλαγή αυτή.
Γενικά, είναι απαραίτητο να υπάρχουν πρακτικές διαδικασίες που «μπορούν να εφαρμοστούν σε συγκεκριμένες συνθήκες» και «με εύλογη προσπάθεια».
Μερικές φορές, ωστόσο, η αξιολόγηση παραμένει δύσκολο έργο, επειδή τα αποτελέσματα «είναι δύσκολο να αναλυθούν ποσοτικά, καθώς είναι συχνά διάχυτα και μακροπρόθεσμα». (Springate et al., 2008).
Για να αντιμετωπίσετε αυτή την πρόκληση, πρέπει: